ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΜΟΔΑ -ΑΝΤΙΦΑΣΙΜΟΣ ΜΙΑ ΝΕΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗ

Με λύπη παρατηρούμε την κοινωνία και κυρίως τους νέους σήμερα να ενστερνίζονται βίαιες και φασιστικές και ρατσιστικές ιδεολογίες και πράξεις. Τέτοιου είδους συμπεριφορές έρχεται να τις νομιμοποιήσει το φασιστικό κόμμα της χρυσής αυγής. Πολλοί ήταν οι λόγοι που τα ποσοστά της χρυσής αυγής σε διάφορες περιοχές ήταν αυξημένα. Εκτός από περιοχές που είχαν το μεταναστευτικό πρόβλημα αλλά και που ήταν παραδοσιακά ακροδεξιές μεγάλο ποσοστό υπήρξε κυρίως και σε περιοχές με έντονο στοιχείο την παρουσία της νεολαίας. Χιλιάδες ήταν νέοι που ψήφισαν για πρώτη φορά και επέλεξαν την Χρυσή Αυγή και δεν ήταν μόνο παιδιά των κατώτερων λαϊκών στρωμάτων αλλά και σημαντική μερίδα της μεσαίας τάξης η οποία θέλησε να ενσωματωθεί σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο.
Τρομακτική είναι η αδιαφορία του εκπαιδευτικού συστήματος στο θέμα αυτό. Βλέπουμε όλοι, την κατάσταση που επικρατεί σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κυρίως σε ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ , αλλά και στα υπόλοιπα Λύκεια ακόμα και σε Γυμνάσια η οποία είναι ανεξέλεγκτη και το πακέτο του φασισμού να υιοθετείται από πολλούς αδαείς επί του θέματος μαθητές, κάνοντάς το μόδα . Αυτή η δήθεν ιδεολογία της χρυσής αυγής όχι μόνο επικρατεί αλλά και οργανώνεται και ισχυροποιείται. Αυτό επιτυγχάνεται από τη χρυσή αυγή προσφέροντας στους μαθητές μία αίσθηση δύναμης κάνοντας τους να νιώθουν διαφορετικοί και ανώτεροι σε σχέση με τους υπόλοιπους. Ποτέ ξανά τέτοιου είδους φαινόμενα δεν είχαν τέτοια απήχηση στους νέους και όσοι τα υποστήριζαν ήταν λίγοι και η δράση τους κρυφή, τώρα πλέων αναγκαζόμαστε να τα βλέπουμε καθημερινά. Πολύ συχνά ακούμε για περιστατικά, όπου μαθητές χαιρετούν ναζιστικά, απειλούν πως θα φωνάξουν την χρυσή αυγή να ''καθαρίσει'' , ασκούν σωματική βία έναντι μεταναστών ή διαφορετικών συμμαθητών τους και φυσικά τα συνθήματά τους δεν λείπουν από πουθενά και δεν περιορίζονται μόνο σε τοίχους αλλά καταστρέφουν και εκπαιδευτικό υλικό.
  Μεγάλη είναι η ευθύνη των καθηγητών-δασκάλων αλλά και των γονιών στο θέμα αυτό. Πολλοί από αυτούς ανήκουν στην μεσαία τάξη η οποία είναι γνωστό ότι σε περιόδους κρίσης ψάχνει να βρει τρόπο επαναφοράς στην παλιά κατάσταση βγάζοντας έτσι μια επιπόλαια οργή προς το υπάρχον, χωρίς καμία πρόταση, και καταφεύγει σε τέτοιου είδους φασιστικές λύσεις οι οποίες επηρεάζουν τους νέους. Ωστόσο δεν είναι κρυφό ότι πολλοί καθηγητές βρήκαν χώρο να εκφράσουν και οι ίδιοι τις ακροδεξιές τους απόψεις ενισχύοντας έτσι την δράση των φασιστομαθητών. Ακόμη πιο επικίνδυνοι είναι αυτοί οι οποίοι αδιαφορούν και συχνά ακούμε την έκφραση ''έλα μωρέ σιγά, παιδιά είναι'' με αποτέλεσμα να συντηρούν αυτό τον τρόπο σκέψης.
  Η χρυσή αυγή δυστυχώς έχει καταφέρει να αποκτήσει κοινωνική αποδοχή πουλώντας τη δήθεν εθνική σωτηρία, και δεν είναι λάθος αυτό που υποστηρίζεται από πολλούς, πως τα σχολεία αποτελούν φυτώριά της. Ας μην ξεχνάμε ότι μέσα από την εκπαίδευση τα παιδιά διαμορφώνουν ένα μεγάλο μέρος της προσωπικότητάς τους το οποίο θα έχει ανταπόκριση στην μετά κοινωνία.
  Το πρόβλημα μέρα με τη μέρα μεγαλώνει και δεν θα αργήσει η ώρα που η χρυσή αυγή θα έχει τον έλεγχο, η ψευδαίσθηση ότι οι υποστηρικτές της είναι λίγοι και ανύπαρκτοι θα μας οδηγήσει σε ανεπανόρθωτα αποτελέσματα. Είναι γνωστό ότι ο φασισμός εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου με σκοπό την υποτίμηση και στρατικοποίηση του εργατικού δυναμικού αλλά και τη γενικότερη υποδούλωση της κοινωνίας, κάτι το οποίο το σύστημα θα κοιτάξει να το εκμεταλλευτεί. Δεν πρόκειται λοιπόν το σημερινό σύστημα στην κατάσταση που βρίσκεται να καταστρέψει τον ιό που λέγεται φασισμός,παρά μόνο να τον καταστείλει σε σημείο που το βολεύει.
  Γνωρίζουμε όμως πως όπου υπάρχει δράση υπάρχει και αντίδραση. Είναι επομένως και κάποιοι οι οποίοι αντιδρούν σε όλη αυτή τη σαπίλα θέλοντας να δώσουν μια απάντηση, δείχνοντας το δρόμο και στους τους υπόλοιπους. Σε όλους αυτούς λοιπόν απευθυνόμαστε, πως λύση για εμάς στην παρούσα κατάσταση είναι η οργάνωση. Αυτή θα δώσει τη μάχη με το φασισμό. Μία τέτοια οργάνωση θα πρέπει να είναι δυναμική , ενιαία και μοναδική σε κάθε χώρο χωρίς να αφήνει περιθώρια δράσης σε φασιστικές ομάδες. Πρέπει σε κάθε σύλλογο, ομοσπονδία , σωματείο, χώρο εργασίας, γειτονιά και εκπαιδευτικό ίδρυμα να δημιουργηθεί ένας αντιφασιστικός πυρήνας, ο οποίος θα οργανώνεται και θα δρα. Πρέπει κάθε μέλος της εκπαιδευτικής κοινότητας είτε είναι μαθητής είτε καθηγητής να πάρει θέση απέναντι στο φαινόμενο αυτό πολεμώντας το με κάθε θεμιτό μέσο.

Όσο ο φασισμός βρίσκει έδαφος σε περιόδους κρίσης,
τόσο η έλλειψη παιδείας και η απάθεια του δίνουν τροφή.

(το παραπάνω κείμενο μοιράζεται σε σχολεία)

Αντιφασιστική πορεία | Παρασκευή 14-12

 

Ο φασισμός σε θέλει άβουλο και υποταγμένο

 Στα πλαίσια δημιουργίας της αντιφασιστικής συγκρότησης στην Θεσσαλονίκη επιλέγουμε να διοργανώσουμε την τρίτη πορεία συνοικίας στη περιοχή της Τούμπας, με την προοπτική η δράση μας να πραγματοποιείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε διαφορετικές περιοχές της πόλης.

Οι ρίζες του φασισμού εντοπίζονται στην εξελικτική διαδικασία κρίσης και μετασχηματισμού της κοινωνίας. Η γέννηση του φασισμού ιστορικά στηριζόταν στην εκβιομηχάνιση της παραγωγής και στην αλλαγή της ταξικής σύνθεσης της κοινωνίας, όταν μεγάλα κομμάτια της μεσαίας τάξης προλεταριοποιούνταν βίαια, όπως ακριβώς συμβαίνει και τώρα. Με αφετηρία θέσεις, απόψεις και πρακτικές που απεχθάνονται την ισότητα των ανθρώπων και τον ανθρωπισμό, οι φασίστες πιστεύουν μόνο στην ανωτερότητα του δυνατότερου (φύλο, φυλή, σωματική διάπλαση, κλπ.) και την επιβολή του με κάθε μέσο. Ενώ επιφανειακά εναντιώνονται στον καπιταλισμό, δηλ. στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και στην οικονομική ανισότητα, και καταδικάζουν την αστική κοινωνία γιατί είναι υλιστική και ατομιστική, στην ουσία είναι οι καλύτεροι υπηρέτες του. Εγκωμιάζουν τον ηγετικό ρόλο της ντόπιας παραγωγικής αστικής τάξης, δηλ. τους Έλληνες βιομηχάνους και υπεραμύνονται της ατομικής ιδιοκτησίας. Λειτουργώντας αντιπρολεταριακά, υποστηρίζουν την βασική λειτουργία του καπιταλισμού που είναι ο κοινωνικός κανιβαλισμός και η ζούγκλα της ελεύθερης –αλλά εθνικής- οικονομίας και συνάμα διακηρύσσουν την ανάγκη συνεργασίας των τάξεων. Σήμερα, 100 χρόνια περίπου μετά την εμφάνιση του φασισμού, εκμεταλλευόμενοι την κυκλικά επαναλαμβανόμενη κρίση του καπιταλισμού, εμφανίζονται και πάλι στο προσκήνιο λειτουργώντας αυτή τη φορά σαν φόβητρο και αντίβαρο στις ριζοσπαστικές διεκδικήσεις και στην ‘επικίνδυνη’ –για κράτος και κεφάλαιο- ενότητα της εργατικής τάξης και την διαιρεί ‘από τα μέσα’, στρέφοντας τους πιο αδύναμους ενάντια στους πιο εξαθλιωμένους.

Αντιφασισμός σημαίνει οργάνωση

Αναγκαίος όρος για να μπορέσουμε να χτίσουμε ένα μέλλον ισότητας και ελευθερίας, είναι η ενότητα των εργαζομένων και η πάλη για την συντριβή του καπιταλισμού. Το αντίπαλο δέος του φασισμού δεν μπορεί να είναι ο απομονωμένος εργάτης αλλά ο οργανωμένος εργάτης σε ταξικά σωματεία βάσης που μάχεται ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και χτίζει δομές εργατικής αυτοδιαχείρισης και αγώνα. Απαραίτητη προϋπόθεση για τον αντιφασιστικό αγώνα είναι η δημιουργία οργάνωσης με ταξικά και πολιτικά χαρακτηριστικά που με συντονισμένες δράσεις θα επιτεθεί θεωρητικά, πρακτικά και επιχειρησιακά στο σύγχρονο ανάχωμα του συντηρητισμού. Εφόσον ο φασισμός είναι η πιο ωμή εκδοχή του καπιταλισμού, το να οργανωνόμαστε ενάντια του σημαίνει ταυτόχρονα ότι σκοπός μας είναι να ανα-κόψουμε το πιο μακρύ του χέρι που είναι οι φασίστες.

Στη παρούσα συγκυρία και με γνώμονα το πολιτικοκοινωνικό σκηνικό που διαμορφώνεται στη χώρα το αντιφασιστικό μέτωπο θα πρέπει αφενός να είναι ενιαίο και αφετέρου επιθετικό. Τα αμυντικά μέτωπα έχουν σαν χαρακτηριστικό τους την προάσπιση των κεκτημένων που τόσα χρόνια μας “εξασφάλιζε” η σοσιαλδημοκρατία, της οποίας θιασώτες επιμένουν να υπάρχουν μέχρι και σήμερα υπερασπιζόμενοι το εθνικό μικροαστικό κεφάλαιο (βλ. ΣΥΡΙΖΑ, Καμμένος). Τα επιθετικά μέτωπα ωστόσο δεν αρνούνται απλώς, αλλά επιζητούν και θέτουν ριζοσπαστικά προτάγματα στη κοινωνία, δίνοντας μια εικόνα του μέλλοντος που θέλουν να οικοδομήσουν. Για να κινηθεί η ιστορία χρειάζονται λύσεις σε πραγματικά προβλήματα του ανθρώπου και της κοινωνίας συνολικότερα, και γι’ αυτό προτάσσουμε την αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής, περνώντας από την ληστρική ατομική ιδιοκτησία και εκμετάλλευση στην συλλογική ιδιοκτησία και εργασία λειτουργώντας χωρίς αφεντικά. Αυτή η συλλογική ιδιοκτησία που ξεκινάει μέσα στον καπιταλισμό είναι το πρόπλασμα της κοινωνικής ιδιοκτησίας που θα έρθει όταν το φαινόμενο γενικευτεί με την επανάσταση που θα μεταμορφώσει ολόκληρη την παραγωγή και την οικονομία.

Η πρόταση που πρέπει να κυριαρχήσει στις σκέψεις και στις πράξεις μας είναι αντίσταση, συλλογικοποίηση, οργάνωση, επίθεση.

Πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης

Φωτογραφίες απο πορεία Παρασκευή 9-11

Αντιφασιστική Πορεία | Παρασκευή 9-11

Ο φασισμός σε θέλει δούλο των αφεντικών

Ζούμε σε μια εποχή-μεταίχμιο της ιστορίας. Το καπιταλιστικό σύστημα ανασυγκροτείται και ανασυντάσσει τις δυνάμεις του, επαναφέροντας και βγάζοντας από το περιθώριο της κοινωνίας αντιλήψεις και ανθρώπους που οι λαοί είχαν -μέχρι πρότινος- λησμονήσει. Αντιλήψεις ίδιες μ' αυτές που επικράτησαν σε ανάλογες περιόδους κρίσης του καπιταλισμού και που εκφράστηκαν παίρνοντας σάρκα και οστά σε μεγάλες και ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες όταν αυτές πλήττονταν από μια δομική, οικονομική αλλά και κοινωνική κρίση, άνευ προηγουμένου. Στην εποχή εκείνη της κρίσης, όταν οι λαϊκές μάζες που υπέφεραν από την φτώχεια που τους είχε επιβληθεί αντιδρούσαν, το μεγαλοαστικό κεφάλαιο ανακάλυψε τον φασισμό. Ανακάλυψε με λίγα λόγια την χρυσή τομή της επιβολής στην εργατική τάξη, στην τάξη της κοινωνίας που παράγει το ψωμί και της αποδίδεται το ψίχουλο. Έτσι είδαν το φώς της ημέρας πολλά φασιστικά-ναζιστικά καθεστώτα σε όλη την ευρώπη. Τέτοια καθεστώτα εκφράστηκαν στην φασιστική ιταλία του μουσολίνι, στη ναζιστική γερμανία του χίτλερ, αλλά και στις δικτατορίες των φράνκο και μεταξά σε ισπανία και ελλάδα αντίστοιχα, δεν ήταν απλώς απολυταρχικά καθεστώτα, δεν επέβαλλαν μονάχα την λογοκρισία τους, ούτε βασάνιζαν και εξολόθρευαν, μόνο πολιτικούς αντιπάλους και ρατσιστικούς-αποδιοπομπαίους τράγους(βλ εβραίους, ομοφυλόφιλους, ρομά κτλ). Αυτά τα καθεστώτα δεν αιματοκύλησαν απλώς τον πλανήτη. Επιτέλεσαν επίσης ένα πολύ σημαντικό έργο: διέλυσαν κάθε εργατικό κίνημα και αγώνα, κατέλυσαν και έπλασαν κατά το δοκούν εργατικά και ανθρώπινα δικαιώματα, κατήργησαν εργατικές διεκδικήσεις πολλών δεκαετιών, κάνοντας μάλιστα τους εργάτες να πιστεύουν ότι όλα γίνονται για το καλό του έθνους ή της χώρας. Η φασιστική και ναζιστική ψευτοιδεολογία δε πείραξε ούτε μια τρίχα της πλουτοκρατίας, που συνέχισε να πλουτίζει στις πλάτες των εργατών. Τουναντίον το μεγάλο κεφάλαιο χρηματοδότησε την “προσπάθεια” των εκφραστών των φασιστικών και ναζιστικών τάσεων(thyssen, krupp, hugo boss ακόμα και ο henry ford τους ενίσχυσε ενώ τους χώριζε ένας ολόκληρος ωκεανός κ.α.). Το σίγουρο είναι ότι ο καπιταλισμός συνέχισε να υπάρχει κατά τη διάρκεια αυτών των καθεστώτων όπως και μετά την έλευσή τους. Οι γερμάνοι και ιταλοί βιομήχανοι δε τιμωρήθηκαν πότε και από κανέναν, αντιθέτως οι επιχειρήσεις τους άνθισαν μεταπολεμικά, δημιουργώντας μάλιστα αυτό που ξέρουμε σήμερα ως σύγχρονο δυτικό (καπιταλιστικό) κόσμο. Σ' αυτόν το κόσμο λοιπόν, που η μαγιά και το αλεύρι(το κεφαλαίο και η κρίση) του φασισμού έχουν επιβιώσει -και δη έχουν κυβερνήσει και προοδέψει- βλέπουμε και πάλι την ανάπτυξη και την παγκόσμια άνοδο του “νεο-φασισιστικού/νεο-ναζιστικού” φαινομένου.

Στην σύγχρονη ελλάδα ιδεολογικά οι ίδιες αυτές τάσεις, με ίδια χαρακτηριστικά και με τις ίδιες κοινωνικές και οικονομικές συγκυρίες, εκφράζονται από τη χρυσή αυγή(όπως και σε πολλές άλλες χώρες ανά τον κόσμο). Πρόταγμά της, όπως και πριν, το έθνος. Ιδεολογία, ο εθνικισμός.

Έχοντας να αντιμετωπίσει μια αριστερά διασπασμένη, ανοργάνωτη και ευάλωτη ο φασισμός όλο και διογκώνεται. Μια αριστερά με αβάσιμα και συγκεχυμένα προτάγματα(βλ. “όχι στα μνημόνια, ναι στην ε.ε.”). Μια αριστερά που λόγω της σύγχρονης δομικής της φύσης και ιδεολογικής αλλοίωσης δεν μπορεί να σηκώσει ούτε το φορτίο της άμεσης αντίδρασης(εμμένοντας σε μηνύσεις και καταγγελίες), ούτε το φορτίο της διατύπωσης και έκφρασης καθαρών ιδεολογικών(ταξικών) προταγμάτων(διατυπώνοντας αμφιλεγόμενες θέσεις πάνω σε πολλά θεωρητικά αλλά και πρακτικά ζητήματα πχ μεταναστευτικό, εγκληματικότητα, τρόπους δομής της εργασίας). Εν τέλει οι φασιστικές απειλές και πρακτικές δεν έχουν να αντιμετωπίσουν έναν οργανωμένο πόλο αντίδρασης, παρά ένα στρατό άτακτων, υπό πολιτική σύγχυση.

Για εμάς, τον Αντιφασιστικό Πυρήνα Θεσσαλονίκης, ο αντί-φασισμός, όπως και κάθε παρακλάδι και δομικό στοιχείο του κινήματος(πχ αντί-σεξισμός, αντί-ρατσισμός), πρέπει να τεκμηριώνεται και να συνοδεύεται από ένα κοινό πλαίσιο. Ως μια άρνηση σε ένα φαινόμενο, μια αντίδραση σε μια απειλή πρέπει να πλαισιώνεται με μια κατάφαση, ένα πρόταγμα. Αυτό το πρόταγμα για εμάς είναι η ταξική πάλη και η αυτοδιαχείριση, ως τρόπος δράσης αλλά και οργάνωσης των ζωών μας και της κοινωνίας. Η οργάνωση σε εργατικά συμβούλια και σωματεία βάσης στο χώρο εργασίας, με άμεσο σκοπό την αυτοδιαχείριση και απώτερο τον πλήρη εργατικό έλεγχο της παραγωγής. Έτσι δημιουργούμε έναν αντίπαλο πόλο στα αφεντικά, όπως και στα τσιράκια τους, τους εκφραστές του νεο-φασισμού-ναζισμού.

απ' τα χέρια που χαιρετούν φασιστικά…

στις υψωμένες γροθιές στα μέτωπα του ταξικού αγώνα…

αντιφασισμός σημαίνει οργάνωση.

Αντιφασιστικός Πυρήνας Θεσσαλονίκης(ACT)

Φωτογραφίες απο αντιφασιστική πορεία σάββατο 6-10

ΕΝΑΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΛΑΕ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΚΑΣ
ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ

Αντιφασιστική Πορεία 6-10-2012

Ο Φασισμός σε θέλει δούλο των αφεντικών

Στις τελευταίες εκλογές είδαμε τον φασισμό να νομιμοποιείται από ένα μεγάλο ποσοστό των συμπολιτών μας. Εκτός όμως από την θεσμική νομιμοποίηση του φασισμού, μέσω των εκλογών, ακόμα μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας αποδέχονται λογικές και πρακτικές που αυτός πρεσβεύει(ρατσιστικά πογκρόμ, γενίκευση της βίας, στρατιωτικοποίηση). Αυτή η κουλτούρα του μίσους εκφράζεται κυρίως από το κοινοβουλευτικό κόμμα της Χρυσής Αυγής, η οποία μπορεί να επιβάλει πλέον τον λόγο της στη πολιτική ατζέντα.
Από ιστορικής σκοπιάς, ο φασισμός είναι ένα εθνικιστικό κίνημα/ιδεολογία που εμφανίστηκε στην Ιταλία τον περασμένο αιώνα. Κάποια από τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι η εθνικιστική υπεροψία, η στρατιωτική οργάνωση της κοινωνίας, ο κρατικός ολοκληρωτισμός, η εύνοια των καπιταλιστικών μονοπωλίων στην οικονομία και η καταπάτηση των εργατικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δηλαδή, πρακτικά, ο φασισμός αποτελεί ένα είδος εντατικοποιημένου κρατικού καπιταλισμού: το κράτος ελέγχει τα πάντα ευνοώντας το μεγάλο κεφάλαιο, ενώ τα μεροκάματα μειώνονται (ή αντικαθίστανται από συσσίτια), οι ώρες εργασίας αυξάνονται και γενικότερα η παραγωγή γίνεται πιο εντατική κάτω από τις παραπάνω συνθήκες που περιγράψαμε. Η καταστολή και η λογοκρισία πνίγουν κάθε αντίθετη γνώμη.
Η εμμονή, από μέρους της ελληνικής ακροδεξιάς, στον όρο “έλληνες εθνικιστές” και όχι “φασίστες” δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, ενώ η ουσία παραμένει η ίδια. Ο φασισμός λειτούργησε- και λειτουργεί, ως μέσο εκτόνωσης της εκάστοτε καπιταλιστικής κρίσης, κάνοντας την “βρώμικη δουλειά” του αστικού κράτους, ενώ ταυτοχρόνως αποπροσανατολίζει τις μάζες από την ταξική τους οργάνωση. Πρακτικά διασπάται η ενότητα της εργατικής τάξης, η εκμετάλλευση της οποίας αυξάνεται προς όφελος των αφεντικών της. Με απλά λόγια:είτε η ονομασία είναι φασισμός είτε είναι εθνικισμός, το σύστημα αυτό λειτουργεί προς όφελος του κεφαλαίου κι όχι των εργατικών στρωμάτων. Η “φιλολαϊκή” πολιτική του είναι απλά υποκριτική, καθώς δεν αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα των εργαζόμενων τάξεων, παρά μόνο των αφεντικών και των μικροαστών “νοικοκυραίων”.
Για εμάς ο αντιφασισμός αποτελεί μια άρνηση-αντίδραση σε ένα φαινόμενο, που πρέπει όμως να πλαισιωθεί και από μία κατάφαση. Η κατάφαση αυτή είναι η αυτοδιαχείριση, η οργάνωση σε εργατικά συμβούλια και σωματεία βάσης, με απώτερο στόχο τον εργατικό έλεγχο της παραγωγής, έξω από ιεραρχικές, κερδοσκοπικές και φασιστικές αντιλήψεις. Σκοπός είναι να δημιουργηθούν οι κατάλληλες δομές μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, οι οποίες θα το υποσκελίσουν και τελικά θα το ανατρέψουν μέσα από μια επαναστατική διαδικασία που θα οδηγήσει σ ́ ένα καθεστώς αυτοδιαχείρισης.

ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΡΕΙΑΣ

Η πορεία αυτή στοχεύει στην καλλιέργεια μιας νέας κουλτούρας γύρω από τον αντιφασισμό. Καθώς το ποσοστό της ακροδεξιάς έχει εκτοξευθεί και συνεχίζει να μεγαλώνει δεν θέλουμε να αναλωθούμε σε λογικές του τύπου: “η Χρυσή Αυγή είναι κακοί φασίστες και μην πηγαίνετε μαζί τους”. Αντίθετα επιθυμούμε να εξηγήσουμε τα αίτια της ανόδου της και να βρούμε τρόπους να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο αυτό, δημιουργώντας ένα αντίπαλον δέος με τα στοιχεία που αναφέρουμε (οργάνωση, δομή, αυτοδιαχείριση). Στόχος η δημιουργία ενός αντιφασιστικού μπλόκ το οποίο θα ξεφεύγει από τις μη αποτελεσματικές πρακτικές του παρελθόντος. Κινούμαστε αντίθετα από τον ακραίο αυθορμητισμό και τασσόμαστε υπέρ μιας πολιτικά οργανωμένης δράσης. Από τη μια δεν αποδεχόμαστε χουλιγκανίστικες πρακτικές -που επικεντρώνονται στη χρήση βίας ως αποκλειστικό μέσο αντίδρασης, αλλά ταυτόχρονα δεν συμμεριζόμαστε την παθητική αντιμετώπιση του φαινομένου με καταγγελίες και μηνύσεις. Για εμάς αντιφασισμός σημαίνει οργάνωση με ταξικά και πολιτικά χαρακτηριστικά. 

Δημόσιοι Χώροι Και Αυτοδιαχείριση Τον Καιρό Της Κρίσης

  Η ιδιωτικοποίηση δημόσιων χώρων με την προοπτική της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης μας βρίσκει αντίθετους. Ακόμα περισσότερο που η ιδιωτικοποίηση αφορά ένα πάρκο δίπλα στην θάλλασα. Ο ελάχιστος δημόσιος χώρος που έχει απομείνει σ' αυτή τη πόλη πρέπει να προστατευθεί από την περίφραξη που επιβάλει η καπιταλιστική εκμετάλευση είτε του κράτους είτε των ιδιωτών. 

    Θέση μας είναι η κατάφαση και όχι η άρνηση. Οι απόψεις μας δεν αρχίζουν και σταματάνε στη λογική της άρνησης. Γι' λοιπόν στο συγκεκριμένο ζήτημα η θέση μας είναι ότι η πρακτική της αυτοδιαχείρισης πρέπει να γίνει η κυρίαρχη κουλτούρα διαχείρισης οποιουδήποτε δημόσιου χώρου. Πρακτική την οποία θα αναλάβουν να φέρουν εις πέρας ομάδες με συγεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά και όχι αόριστες ομάδες πολιτών/κατοίκων που λειτουργούν περιχαρακωμένοι στα πλαίσια των κοινωνικών κινημάτων. Στηρίζοντας δηλαδή τη μορφή και χάνοντας το περιεχόμενο. 

   Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι: δεν εννούμε την αυτοδιαχείριση π.χ. ενός πάρκου σαν μια εθελοντική πράξη ως χόμπι δίπλα στην κύρια μισθωτή ή αυτοαπασχολούμενη εργασία. Την ενοούμε ως μια διαδικασία που δημιουργεί αμοιβόμενες θέσεις εργασίας. Δημιουργεί μια μορφή εργασίας που ξεπερνάει τα όρια της συμβατικής (μισθωτή,αυτοαπασχολούμενη), όντως απόλυτα συνδεδεμένη με το πολιτικό κίνημα που επιζητεί την επαναστατική πρακτική. Μιλάμε για μια υπερβατική διαδικασία που ξεπερνάει τη λογική του δίπολου της κρατικοποίησης και της ιδιωτικοποίησης. 

   Θεωρούμε ότι οι συνελεύσεις γειτονιών/κατοίκων που γεννήθηκαν γύρω από τον αστερισμό της κρίσης πρέπει πλέον να πάρουν ξεκάθαρα πολιτικά χαρακτηριστικά ξεπερνώντας το ρεφορμισμό των κοινωνικών συνελεύσεων που χαρακτηρίζεται από μια διαταξικότητα τόσο στη σύνθεση όσο και στα αιτήματα. Με χειρότερο γνώρισμα ότι χρησιμοποιείται από τη χρυσή αυγή ως μέσο/όχημα για την προπαγάνδιση και νομιμοποίηση των θέσεων και των πρακτικών της, όπως στον αγ. Παντελεήμονα. 

   Έχοντας διαλέξει στρατόπεδο εδώ και καιρό διαμηνύουμε ότι ήταν, είναι και θα είναι δηλωμένη η παρουσία μας όπου υπάρχει κοινωνική κίνηση με συλλογικά χαρακτηριστικά με διττό σκοπό την αποτροπή του εκφασισμού τους και ταυτόχρονα τη μετεξέλιξή τους σε κοινωνικοπολιτικές κινήσεις με επαναστατικά χαρακτηριστικά.

Αντιφασιστικός Πυρήνας Θεσσαλονίκης (ACT)

Κατάληψη Libertatia

Αντιφασιστικός Πυρήνας Θεσσαλονίκης

Ως γνωστόν, τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία διανύει μια περίοδο κρίσης, όχι μόνο οικονομικής, καθώς επεκτείνεται σ΄ όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής. Τέτοιες κρίσεις οξύνουν τις ταξικές και κοινωνικές αντιθέσεις και καλλιεργούν το μίσος, το οποίο, όμως δεν αποτελεί συνέπεια κάποιας ταξικής συνειδητοποίησης, αλλά της ανάπτυξης και εξάπλωσης κοντόφθαλμων ιδεολογιών, όπως ο εθνικισμός και πάσης φύσεως φασιστικές νοοτροπίες και πρακτικές.

Καταρχάς, έννοιες όπως ο φασισμός, ο εθνικισμός, η ακροδεξιά ή ο ναζισμός πρέπει να οριστούν με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια. Αυτό δεν θα πραγματοποιηθεί στο παρόν κείμενο λόγω της οικονομίας του κειμένου, αλλά σίγουρα στο μέλλον οι παραπάνω έννοιες θα συγκεκριμενοποιηθούν και θα εξεταστεί το πώς πολλές φορές συμπλέκονται και κυρίως, ο καιροσκοπικός χαρακτήρας, με τον οποίο λειτουργούν.

Όσο λοιπόν βαθαίνει η κρίση της ελληνικής κοινωνίας τόσο περισσότερο βρίσκουν γόνιμο έδαφος και αναπτύσσονται φασιστικές νοοτροπίες, που απαιτούν τη στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας και σπέρνουν το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία. Συνήθως βρίσκουν αδύναμες  ομάδες, τις οποίες θεωρούν επικίνδυνες και στρέφονται εναντίον τους. Κατεξοχήν τέτοια ομάδα στην Ελλάδα αποτελούν οι μετανάστες. Έτσι, βλέπουμε κάθε μέρα να πραγματοποιούνται πογκρόμ εναντίον τους από ‘’αγανακτισμένους’’ κατοίκους, επιχειρήσεις ‘’σκούπα’’, ενώ πλέον ετοιμάζονται και στρατόπεδα συγκέντρωσης γι΄ αυτούς. Και το χειρότερο είναι ότι όλα τα παραπάνω αποκτούν νομιμοποίηση από ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής στις δημοσκοπήσεις δείχνουν με ακρίβεια τον ολοένα και αυξανόμενο ρατσισμό…

Φυσικά, επειδή οι φασιστικές συμπεριφορές δεν είναι προνόμιο ενός λαού, δεν μπορούμε και να τις δεχτούμε από μετανάστες. Επίσης, δεν πρόκειται ούτε να στηρίξουμε ειδεχθή εγκλήματα ή εκμετάλλευση ανθρώπων (νταβατζιλίκι, ναρκωτικά) ούτε έχουμε πρόθεση να χριστούμε ως προστάτες και υποστηρίξουμε χριστιανικές τακτικές φιλανθρωπίας.

Σκοπός μας είναι η καταπολέμηση του φασισμού σ΄ όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής (καθώς επεκτείνεται και σε τομείς, όπως ο σεξισμός, η πατριαρχία ή η ξενοφοβία) με απελευθερωτικά μέσα κι όχι με γενικεύσεις και φιλανθρωπίες. Γι΄ αυτό το λόγο απαιτείται η ανίχνευση και ανάλυση των κοινωνικών αιτιών της ανάδυσης ιδεολογιών που έχουν προκαλέσει τόσα εγκλήματα στην ανθρώπινη ιστορία.

Τα μέσα που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε και χρησιμοποιούμε είναι συμβατά με τις ιδέες μας και τον σκοπό μας, δηλαδή την καταπολέμηση του φασισμού σ΄ όλες τις εκφάνσεις του. Η απεύθυνσή μας είναι προς την κοινωνία μέσω του λόγου, όμως η σύγκρουση δεν αποκλείεται όταν κριθεί επιθυμητή και αναγκαία. Σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να αντιπαρατεθούμε με τους φασίστες ως αντίπαλες συμμορίες.

Με τη δημοσίευση αυτού του κειμένου γνωστοποιούμε τη δημιουργία της ομάδας μας και προσδοκούμε σε ευρύτερες αντιφασιστικές συμμαχίες με γνώμονα τα παραπάνω πλαίσια.

Αντιφασιστικός Πυρήνας Θεσσαλονίκης