31 Οκτωβρίου 2014




                                 OXI KAI ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ
Εδώ και κάποιους μήνες έχει ψηφιστεί η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, ενώ το νέο μέτρο έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται.
Η κυριακάτικη αργία εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1910 κατόπιν εργατικών πιέσεων και σε αντίθεση με τη θέληση πολλών εργοδοτών, καθώς ευνοήθηκε και από τις ιστορικές συνθήκες (κίνημα στο Γουδί). Για παραπάνω, λοιπόν, από έναν αιώνα υπήρχε μια τουλάχιστον μέρα ξεκούρασης για τον εργαζόμενο (φυσικά πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις).
Ωστόσο, με τον νέο νόμο η Κυριακή καταργείται ως μέρα αργίας και όλα τα καταστήματα μέχρι 250τμ μπορούν να λειτουργούν όλες τις Κυριακές του χρόνου, ενώ αυτά άνω των 250τμ εφτά Κυριακές το χρόνο. Σημαντικό, επίσης, είναι ότι δεν ορίζεται ο τρόπος πληρωμής των εργαζομένων (μέχρι πρότινος λόγω του ότι ήταν αργία ο εργαζόμενος έπαιρνε 75% παραπάνω από τον κανονικό μισθό του), κάτι που δίνει το δικαίωμα στα αφεντικά να μην δώσουν κάποια προσαύξηση, αφού πλέον θα θεωρείται εργάσιμη μέρα.
Το μέτρο αυτό γίνεται στα πλαίσια εντατικοποίησης της εργασίας σε περίοδο κρίσης. Τα εργατικά δικαιώματα καταργούνται το ένα πίσω από το άλλο, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία γίνεται σιγά σιγά ο κανόνας και τα ωράρια ‘’ελαστικοποιούνται’’, ώστε να βολέψουν τα συμφέροντα των αφεντικών. Η αναγγελία νέων θέσεων εργασίας που θα φέρει το μέτρο είναι ουσιαστικά ψεύτικη, αφού θα πρόκειται κυρίως για συμβάσεις μιας μέρας, πράγμα που γίνεται ήδη κατά κόρον σε σουπερμάρκετ και πολυκαταστήματα. Θα ωφεληθούν αποκλειστικά οι μεγάλες επιχειρήσεις, αφού έτσι θα εντείνουν τον ανταγωνισμό προς τις μικρές και μεσαίες, οι οποίες είτε θα αφανιστούν είτε θα απορροφηθούν. Μιλάμε δηλαδή για ισχυροποίηση των ‘’καρτέλ’’ του μεγάλου κεφαλαίου και προλεταριοποίηση ενός κομματιού της μικροαστικής κυρίως τάξης αλλά και περαιτέρω φτωχοποίηση πολλών εργατών και εργατριών.
Φυσικά, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας εκτός από μια παραπάνω μέρα δουλειάς σημαίνει και μια παραπάνω μέρα, όπου η αγορά θα είναι ανοιχτή, κάτι που φιλοδοξούν οι εφαρμοστές του μέτρου ότι θα φέρει επιπλέον κατανάλωση και κίνηση της αγοράς. Σημαντικό είναι οι καταναλωτές να απέχουν τη συγκεκριμένη μέρα ως ένδειξη αποδοκιμασίας του μέτρου και αλληλεγγύης σ’ αυτούς που πλήττονται απ’ αυτό.
Επιδίωξή μας, λοιπόν, είναι η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Πρέπει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να δώσουν την απάντηση μέσα από την αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς μέσα από σωματεία βάσης και τη ταξική συνειδητοποίηση, ώστε να αποτρέψουμε τη κατάργηση των βασικών μας δικαιωμάτων που κερδήθηκαν με αίμα και να απαντήσουμε στις συνεχόμενες επιθέσεις που δεχόμαστε από το κεφάλαιο και τους υπηρέτες του. Το προσωρινό ‘‘πάγωμα’’ του νόμου δεν μας εφησυχάζει και συνεχίζουμε τις δράσεις μας